Schyłek XVIII wieku w Polsce był niezwykle trudnym czasem. Słaby kraj po trzech rozbiorach, niemal bez życia kulturalnego, z ludnością żyjącą pod zaborami i tęskniącą do wolności. Wśród arystokracji zdarzali się ludzie, którzy mieli potrzebę ratowania spuścizny kraju dotkniętego tragediami rozbiorów i utratą niepodległości. Z pewnością zdarzali się tacy także wśród prostych ludzi, mieszkańców wsi i miasteczek, jednak historia niewiele ma o nich do powiedzenia.