Od połowy XVIII w. malarstwo w wielu krajach europejskich zyskało charakter ponadnarodowy. O jego kształcie w dużej mierze decydowały Akademie, czyli państwowe szkoły, do których uczęszczali przyszli artyści. Za czasów Katarzyny II, pragnącej uchodzić za monarchinię oświeconą, Akademia Sztuk Pięknych powstała także w Rosji, w Petersburgu. Akademie narzuciły neoklasycyzm razem z nieodłącznymi mu antycznymi wzorcami piękna. Propagowały hierarchię tematów obrazów, w której na podium znajdowały się tematy mitologiczne i religijne. Określały także zasady komponowania i wykańczania płócien.