Na wodach ciemnego, wzburzonego oceanu kołysze się tratwa, przedstawiona w taki sposób, że ma kształt równoległoboku. Jej pokład widoczny jest z góry na horyzontalnym (poziomym) obrazie. Niespokojne fale obijają się spienionymi grzywami o brzegi drewnianej konstrukcji, złożonej z wyraźnie wyodrębnionych desek, podmywając ją. Spod szarych i czarnych chmur, zasnuwających niebo, przebija się pomarańczowe i złociste światło. Wiatr nieco przechyla maszt, umiejscowiony przy lewym, górnym rogu tratwy. Dmie w rozpięty na nim żagiel i grube, mięsiste tkaniny zamotane pod nim.