W sztuce angielskiej pod koniec XVIII w. i na początku XIX w. dominowały znakomite indywidualności, Johann Heinrich Füssli, William Blake, John Constable, William Turner. W drugiej połowie XIX w. na znaczeniu zyskały artystyczne stowarzyszenia. Przynależność do grupy dawała, szczególnie młodym artystom, większą szansę na przekazanie publiczności swoich założeń, pokazanie ich realizacji w dziełach, wzięcie udziału w wystawie. Grupa mogła zorganizować ją wspólnie, niezależnie od oficjalnych ośrodków.