Normandia urzekła artystę Claude Moneta (malarza żyjącego w latach 1840-1923 r.) swym niefrasobliwym, spokojnym klimatem. Twórca  wybrał  ją jako ostoję i miejsce twórczego odosobnienia, gdzie spędził kilkadziesiąt lat swojego życia, aż po jego kres. Do Giverny - osady liczącej niespełna trzystu mieszkańców, przeniósł się w 1883 roku wraz dwojgiem synów, swoją drugą żoną Alice Hoschedé i sześciorgiem jej dzieci. Miał wówczas czterdzieści trzy lata, stabilną sytuację finansową i dobrą passę w środowisku krytyki artystycznej.

Nie bez powodu impresjonizm przypomina charakterem zbuntowanego i świadomego wieszcza. Ukształtowany w trzeciej tercji XIX wieku styl rygorystycznie odrzuca potrzebę akademickiej metafory, dokładności w odtwarzaniu osób i przedmiotów. Artysta wybiera przyjemność delektowania się kunsztem chwili, zmiennością światła. Malarze już nie szukają odpowiedzi na pytanie “Co namalować?”, lecz “Jak namalować najlepiej?”. Opuszczają strefę komfortu własnego atelieur, i przecierają nieznane sobie dotąd szlaki w plenerze.