W drugiej połowie XIX wieku społeczne zmiany i rewolucja przemysłowa w Europie spowodowały, że dość szybko zaczęły rozprzestrzeniać się nowe nurty artystyczne. Kolejni  malarze, rzeźbiarze, literaci komentowali swoją twórczością rzeczywistość. Barbizończycy utorowali drogę impresjonistom, realiści buntowali się przeciw zasadom akademickim, malarstwo historyczne i zaangażowane politycznie i społecznie stało na drugim biegunie w stosunku do jasnej twórczości impresjonistów. Nie brakowało także naukowych eksperymentów, jak próby zastosowania zasad optyki i chromatyki w malarstwie.