Konstrukcja oparta na łuku ostrym uznawana jest za jeden z charakterystycznych wyznaczników architektury gotyckiej. Mimo iż sam łuk ostry nie jest typowo gotyckim wynalazkiem – do załamania łuku pełnego (półokrągłego) doszło już bowiem w dobie romanizmu – jego zastosowanie na szeroką skalę zadecydowało o obliczu architektury powstającej w całej Europie przez blisko dwa stulecia. Wykorzystanie łuku ostrego jako zamknięcia arkad umożliwiło budowniczym wznoszenie świątyń o dowolnej niemal wysokości.