Opowiadając o polskiej sztuce XIX w. nie sposób pominąć sytuacji politycznej, która znacząco wpływała na kształtowanie się kultury. Polska od końca XVIII w. nie istniała jako autonomiczne państwo, a jej tereny podzielone były między trzech zaborców: Rosję, Prusy i Austrię. Władze tych krajów dążyły do zatarcia polskiej tożsamości narodowej, nie sprzyjały zatem rozwojowi kultury na zajętych przez siebie terenach. W podległym Rosji Królestwie Polskim, którego stolicą była Warszawa, przez wiele lat utrudniony był m.in. dostęp do edukacji artystycznej.