Budowa Tempietta Św. Piotra była jedną z pierwszych, znaczących prac Donato Bramantego, po jego przybyciu do Rzymu. Zanim to nastąpiło miejscem jego błyskotliwej kariery był Mediolan i dwór Lodovica Sforzy. Projekty Bramantego na przebudowy kościołów Santa Maria presso San Satiro i Santa Maria della Grazie udowodniły, że potrafi on wznosić okazałe budowle w nowym, antykizującym stylu. Równocześnie wykazał przy tym zdolność projektowania i realizowania dużych kopuł. Początek wojny z Francją i upadek mediolańskich Sforzów pociągnął za sobą rozproszenie tamtejszego środowiska artystycznego.

Obok projektu przebudowy kościoła S. Francesco w Rimini, wznoszony od 1446 r. we Florencji pałac dla rodziny Rucellai należy do najwcześniejszych, zrealizowanych projektów Leona Battisty Albertiego. Należy on do grupy najważniejszych twórców epoki nowożytnej. Obok Fillipo Bruneleschiego pozostaje również najwybitniejszym architektem wczesnorenesansowym. Początki swej drogi artystycznej Alberti spędził na zgłębianiu klasycznej rzymskiej poezji i teoretycznych rozpraw starożytnych, co czyniło z niego filologicznie wykształconego humanistę.