Nagrobek Kazimierza Wielkiego w katedrze na Wawelu, ufundowany przez Ludwika Węgierskiego i wykonany po 1370 roku, jest przykładem przyściennego nagrobka tumbowego z baldachimem, szczególnie efektownej formy nagrobka gotyckiego. Wykonany został w czerwonym marmurze węgierskim oraz białym piaskowcu (baldachim). Nagrobek posadowiony jest obecnie na podwyższeniu, które dodano w 1869 roku. Pierwotnie był on umieszczony bezpośrednio na posadzce. Dekoracja figuralna znajduje się na trzech ścianach sarkofagu, dłuższej i dwóch krótszych, oraz płycie.

            Plan i bryłę – zarówno wygląd zewnętrzny jak też charakter wnętrza – pierwszej wczesnochrześcijańskiej bazyliki św. Piotra w Rzymie możemy rekonstruować w oparciu o wykopaliska archeologiczne prowadzone na początku lat 40. ubiegłego stulecia oraz ryciny pokazujące wygląd budowli przed jej rozbiórką w XVI wieku. Świątynia należała do grupy bazylik zwanych memorialnymi, czyli takich, które wzniesiono dla upamiętnienia męczenników. Wedle tradycji, wybudowana została w miejscu pochówku św. Piotra, uznawanego za pierwszego papieża.