Leon Chwistek należał do grona naczelnych teoretyków i współzałożycieli formizmu, czyli ruchu literacko-artystycznego, który w roku 1919 został przemianowany przez ekspresjonistów polskich na formizm, który był rozwijany w Polsce do roku 1922. Pierwsza ekspozycja wyznaczająca moment zainicjowania tego nurtu miała miejsce w 1917 roku, a jej tytuł brzmiał - „I Wystawa Ekspresjonistów Polskich” i wydobywał inspiracje kulturą niemiecką, czyli sugestywnym malarstwem operującym deformacją, uproszczoną formą, intensywną paletą barw i grą faktur.

Przełom XIX i XX wieku dla polskiej sztuki okazał się być czasem nowych tendencji i wpływów artystycznych z Zachodu. Nazywany jest dzisiaj w Polsce okresem Młodej Polski, niekiedy modernizmem, choć termin ten odnosi się również do innych zjawisk z historii sztuki. Chociaż kraj podzielony przez zaborców nie istniał jako autonomiczne państwo, pielęgnowano polską kulturę. Rodzimi twórcy, kształcący się w ważnych ośrodkach jak: Monachium, Wiedeń, Paryż, czerpali z zachodnich tendencji i przenosili je na tereny ojczyzny. W malarstwie panowała polska wersja impresjonizmu np.