Wolność wiodąca lud na barykady jest malarskim ujęciem wydarzeń rewolucji lipcowej w 1830 r. Przyczyną jej wybuchu było dążenie króla Francji Karola X do sprawowania władzy absolutnej. Czara goryczy przelała się, gdy władca rozwiązał jedną z izb parlamentu, czyli Izbę Deputowanych, zmienił prawo wyborcze, wprowadził cenzurę. Od 27 do 29 lipca na ulicach Paryża trwały zamieszki. Buntownikom przewodził La Fayette, bohater rewolucji francuskiej  1789 r. Na skutek walk Karol X ustąpił z tronu. Jego miejsce zajął Ludwik Filip I.

Urodzony w 1721 roku Bernardo Belotto był włoskim malarzem, wyspecjalizowanym przede wszystkim w tworzeniu wedut, działającym w wielu ważnych ośrodkach artystycznych osiemnastowiecznej Europy. Zanim przybył do Warszawy pracował w Wiedniu oraz Monachium, jak też na dworze Augusta III Wettina w Dreźnie. Malarstwa uczył się w pracowni Giovanniego Antonia Canala (1697-1768), swojego wuja, jednego z najbardziej znanych weneckich weducistów. Obaj zresztą posługiwali się tym samym przydomkiem – Canaletto. Bernardo związał się z Warszawą do pewnego stopnia przypadkiem.