Klasycyzm jako styl w sztuce pojawił się w XVIII wieku jako odpowiedź na barok i rokoko oraz w wyniku zainteresowania antykiem wśród artystów i teoretyków sztuki. Była to chęć powrotu do ładu i harmonii, a sztuka starożytna z jej geometrycznością stanowiła dobry kierunek i punkt wyjścia dla wyodrębnienia nowych tendencji. Do określenia stylu używa się czasem definicji neoklasycyzm, jako wtórnego zjawiska, bowiem klasycyzmem określano już powroty do sztuki klasycznej w czasach cesarza Oktawiana Augusta (I w.n.e.).

Pawilon królewski w Brighton powstał na zlecenie Jerzego, księcia Walii, późniejszego księcia regenta, a od 1820 roku króla Jerzego IV. Realizowany był w kilku etapach, na miejscu wydzierżawionego a później zakupionego przez księcia domu wiejskiego. Projekty rozbudowy pawilonu przedstawiali liczni architekci: William Porden, James Wyatt i Humphrey Repton, ten ostatni znany głównie jako projektant ogrodów. W pierwszym etapie prac, ok. 1787 roku, Henry Holland przekształcił dom w dwupiętrową, willę o formach nawiązujących do tradycji antycznej i dorobku klasycyzmu, nakrytą kopułą.