Jedną z najtrafniejszych recenzji talentu Józefa Chełmońskiego wyrażają zapiski wspomnień  Wojciecha Kossaka, który nie szczędził artyście słów uznania na następujących wersach:

Rzeźba w Polsce, ale także w całej Europie pod koniec XIX wieku wciąż była traktowana bardzo akademicko. W malarstwie rozwijały się nowe prądy, sprzeciw wobec Akademii zaowocował powstaniem impresjonizmu, ekspresjonizmu, symbolizmu, malarze eksperymentowali w plenerach i coraz bardziej odchodzili od zimnych zasad upiększania natury, czy idealizowania ciała ludzkiego. Wiek techniki także przyczynił się do rozwoju sztuk pięknych, studiowano możliwości optyki, światła, wspierano się wreszcie fotografią.